Het afgelopen jaar heb ik waanzinnig veel boeken gelezen en daar werd ik heel blij van. Het was behoorlijk lastig om mijn favorieten te kiezen, maar ik heb er toch drie voor je uitgepikt!

Lezen is een van mijn favoriete bezigheden. Voordat ik ga slapen lees ik minimaal een kwartier, maar als het boek erg goed is blijf ik vaak veel te lang lezen. Ben ik de enige die soms tegen beter weten in haar slaap opoffert om nog een heel hoofdstuk te lezen als het boek meeslepend is geschreven?

Gemiddeld lees ik tussen de 20 en 30 boeken per jaar. Daar zit vanalles tussen. Zelfontwikkeling en zakelijke boeken, maar ik lees ook veel romans. Dikke pillen en dunne pamfletten. Ik verslind het allemaal. Hieronder vind je 3 van mijn favorieten van 2024 (zonder spoilers):

1. The Voyage Home – Pat Barker

Dit boek is eigenlijk het derde in een serie over de slag bij Troje. Het eerste boek heet The Silence of the Girls (in het Nederlands: De Stilte van de Vrouwen). Als je die nog niet hebt gelezen, zou ik daar beginnen als ik jou was (al kun je ieder deel ook los van de andere twee lezen). De serie is volledig geschreven vanuit het perspectief van de vrouwen die deze oorlog meemaakten. De eerste twee delen focussen vooral op de Trojaanse vrouwen die door de Grieken tot slaaf werden gemaakt. In dit derde deel keert Agamemnon met zijn ‘oorlogsvrouw’ Cassandra, een tot zijn persoonlijke slaaf gemaakte helderziende profetes en tevens de dochter van de vermoorde Trojaanse koning Priam, en Cassandra’s dienstmeisje Ritsa na 10 jaar terug naar Griekenland. Daar wacht zijn oorspronkelijke vrouw koningin Clytemnestra op hem. Clytemnestra is nog steeds razend op Agamemnon, omdat hij bij de start van de oorlog hun dochter Iphegenia heeft vermoord zodat de goden hem een gunstige wind zouden geven om naar Troje te kunnen varen. Beide vrouwen hebben dus om hun eigen redenen een hekel aan Agamemnon, maar maakt hen niet automatisch vriendinnen…

Ik vond de hele trilogie waanzinnig fijn om te lezen. Het is snel geschreven. Een beetje rauw, maar nergens echt heel naar (ik ben niet zo goed met teveel bloederigheid) en vooral psychologisch heel sterk. Pat Barker creëert bovendien complexe karakters. Mensen zoals jij en ik, die niet altijd 100% goed of slecht zijn (hoewel sommige zuiverder of kwader dan anderen). Ze onderzoekt thema’s als zelfbehoud versus opoffering, identiteit en mens-zijn. Die diepere laag vind ik fijn.

Plus ik HOU van boeken waarin geschiedkundige verhalen of mythen op hun kop worden gezet door ze te vertellen vanuit het vrouwelijke perspectief. Opeens spelen die vrouwen geen bijrollen meer in een episch verhaal over mannelijkheid, maar zijn ze complete mensen met hun eigen geschiedenis, verlangens en drijfveren. De grotere kracht van dit soort boeken is daarmee ook dat het de ervaringen van vrouwen uit de stilte en de schaduw trekt. En dat doet je dan weer nadenken over de rol van vrouwen in de bredere geschiedenis én in de huidige tijd. Want hoe vaak zijn vrouwen wel niet weggegumd uit de geschiedenisboeken? Ik heb dus veel respect voor auteurs die een mythe hervertellen vanuit het vrouwelijk perspectief. Gaat dat lezen!

2. Nobody’s Victim – Carrie Goldberg

Oeffff… waar moet ik beginnen met betrekking tot dit boek? Ik heb zoveel aantekeningen gemaakt en pagina’s gemarkeerd. Dit is een ontzettend belangrijk onderwerp! Carrie Goldberg is de CEO van een van de weinige advocatenkantoren in de wereld die zich exclusief en gericht bezighouden met het bestrijden van digitale seksuele uitbuiting en intimidatie. Daaronder valt bijvoorbeeld wraakporno en het zonder consent verspreiden van naaktbeelden of sextortion (iemand net zo lang bedreigen tot ze naaktbeelden van zichzelf delen en / of die naaktbeelden gebruiken om het slachtoffer verder uit te buiten). Maar tegenwoordig wordt bijvoorbeeld ook steeds vaker AI gebruikt om deep fakes (nepporno) te maken van slachtoffers (waarvan het overgrote deel bovendien vrouw is).

Het is ongelooflijk, maar er is nauwelijks juridische bescherming tegen deze vormen van misbruik en uitbuiting, omdat de digitale ontwikkelingen sneller zijn gegaan dan de wetboeken konden bijhouden. Carrie Goldberg vecht met haar advocatenkantoor om slachtoffers schadeloos te stellen, beelden offline te krijgen én samen met beleidsmakers en belangengroepen om wereldwijd (!) de wetgeving op dit gebied aangepast te krijgen. Want wetenschappelijk onderzoek laat inmiddels ook zien dat de mentale gezondheidsschade die een slachtoffer van digitaal seksueel misbruik leidt (denk bijvoorbeeld aan PTSS en suïcide) even groot is als daadwerkelijk fysiek misbruik. Dit onderwerp raakt disproportioneel veel vrouwen, en daarom vind ik het zo belangrijk dat hier aandacht voor is. Het boek is ijzersterk, met casussen zodat je het probleem goed begrijpt én concrete hulp en handvatten voor wie dat nodig heeft.

Wil je meer weten over dit onderwerp? Lees dan dit boek, maar beluister dan ook zeker aflevering #98 van The Queencast met Norma Buster. Zij werkt bij C.A. Goldberg Law als Chief of Staff, is de rechterhand van Carrie Goldberg én is zelf ook slachtoffer geweest van digitale seksuele intimidatie. In deze aflevering vertelt ze je precies wat er op dit moment gedaan wordt dit probleem te bestrijden:

3. Ik ken een berg die op mij wacht – Sholeh Rezazadeh

Ah, Sholeh! Wat een fijne vrouw is dit. Ik heb het voorrecht gehad om ook een aflevering van The Queencast met haar op te nemen, die in de tweede week van januari 2025 online komt. Dat was naar aanleiding van haar nieuwste boek, een poëziebundel genaamd ‘Neem ruim, zei de zee’. In deze bundel roept zij op tot het verweven van meer poëzie in het dagelijks leven, en dan specifiek in het gehaaste Nederlandse leven waarin iedereen altijd ‘druk, druk, druk’ is en nauwelijks aandacht heeft voor elkaar. Alles moet een ‘doel’ hebben, zelfs een gesprek met vrienden.

Het onderzoeken van thema’s als verstilling, poëzie en sociale cohesie versus individualisme is niet nieuw voor Sholeh. In 2024 las ik met veel plezier haar eerdere boek ‘Ik ken een berg die op mij wacht’. Daarin volg je een Iraanse nomadenstam, wiens wereld door klimaatverandering en verstedelijking steeds meer verandert. En je ontmoet Alma, een Nederlands-Iraanse met een burn-out die naar het geboorteland van haar oma is afgereisd om weer innerlijke rust te vinden. Zij trekt een tijdje op met de nomadenstam.

Wat het boek bijzonder maakt, is dat de rivier waar de nomaden langs wonen de verteller van het verhaal is. Zo krijg je het gevoel dat wij mensen diep verbonden zijn met de natuur. Er ligt ook een grote nadruk op zintuiglijkheid in het boek, waardoor het heel verstild en mindful leest. Alles wordt beschreven alsof je erbij bent. De tijd gaat gevoelsmatig traag in het boek, het lijkt alsof er weinig gebeurt en niet toegewerkt wordt naar een ‘grootse ontknoping’. Maar toch verschuift er subtiel heel veel, waardoor je je ongemerkt zelf ook gaat afvragen of je blij bent met het tempo van je leven en wat geluk nu werkelijk is. Een heel fijn boek om te lezen voordat je gaat slapen of als je zin hebt in een rustig moment voor jezelf.

Ben jij ook een boekenwurm? Wat was jouw favoriete boek van 2024? Laat het me weten in de comments! Ik ben altijd benieuwd naar nieuwe leestips 😊

Liefs, Nien